Op zaterdag en maandag heb ik samen met Maarten Berkers (een collega van de Lidwinaschool in Amsterdam) en met Mr. Zecha (een Keniaanse schoolleider) workshops verzorgd aan een groep van 21 headteachers.

De workshops startte om 9 uur op Kidime Primary in de zone Kikodeme. Omdat het zaterdag was, was het erg rustig in de school. Om 9 uur waren er echter maar zo’n tien headteachers uit de hele regio. De deelnemers kwamen van ver weg, twee zelfs van Wassini Island. Doordat de vervoersmogelijkheden beperkt zijn, druppelde de meeste scholleiders tussen 9 en 9.30 uur binnen. Dit is een van de verschillen tussen de westerse en de Afrikaanse cultuur. Ik heb echter geleerd dat dit weinig te maken heeft met onwil. Er zijn ‘chalanges’ bij het organiseren van vervoer. (Kenianen spreken zelfden over problemen, maar noemen obstakels ‘uitdagingen’) De meeste directeuren kwamen bij iemand achter op de motor. Sommigen hadden een lange wandeling achter de rug.

Voor deze twee workshopdagen heb ik samen met Maarten en Mr. Zecha een aantal doelstellingen geformuleerd met de input van teachers4teachers. De doelstellingen waren als volgt:

• To meet, to connect and to learn from each other and to share ideas.

• To improve the skills of educational leadership of head teachers by using the stool of confidence.

Om de deelnemers te leren kennen en om vertrouwen in elkaar te bevorderen zijn we gestart met een aantal energizers. Een enegizer was dat we onszelf introduceerden door onze eigen karaktereigenschappen te vergelijken met een dier. Dit was bijzonder: Het viel mij op dat de Kenianen hierover niet lang na hoefde te denken en met zeer krachtige eigenschappen zichzelf konden presenteren. Ik merkte op dat hun karaktereigenschappen veel al te maken hebben met het Afrikaanse leven. Ze zijn veel meer bezig met het organiseren van primaire levensbehoeften en het beschermen van hun familie. Een aantal voorbeelden:

• Een konijn is een wijs dier dat goed weet wanneer er een onveilige situatie is en op tijd weet weg te komen.

• Een baviaan is een dier dat trots is op zichzelf en op zijn familie.

• Een vis beweegt zich makkelijk en weet goed hoe hij in een groep samen kan leven.

Daarna zijn we aan de slag gegaan met 'The stool of confidence'. (De kruk van zelfvertrouwen) Dit is een methode om op een positieve manier een feedbackgesprek te houden met leraren n.a.v. een observatie van een les. De head teachers hebben zich hierin verdiept en een poster gemaakt voor in hun kantoor op hun school. Tijdens de workshops hebben we veel aandacht besteed aan het inoefenen van deze feedbackgesprekken. Dit deden we n.a.v. verschillende spelletjes die door een head teachers werd geleid en waarbij een collega een feedbackgesprek hield. Vervolgens gaven de andere de gespreksvoerder op dezelfde manier feedback. Hierbij hebben we steeds de nadruk gelegd op het effect van het gebruik hiervan in relatie tot het verbeteren van het onderwijs aan de kinderen.

Head teachers in Kenia zijn gewend om nogal eenzijdige en autoritaire gesprekken te voeren. De manier van ‘stool of confidence’ zorgt ervoor dat een gesprek op een gelijkwaardige manier plaatsvindt met als doel om van elkaar te leren. Geen gesprek van achter een bureau, maar in een informele setting.

Tijdens de workshops hebben we samen geleerd, maar ook veel gelachen! We hebben op maandag met elkaar ‘balonnetjetrap’ gedaan op het schoolplein. Aangezien alle leerlingen toen aanwezig waren en de ramen geen glas hebben, konden alle kinderen ons zien en horen. Er keken heel wat ogen verbaasd naar buiten!

Door het samenwerken met de Keniaanse directeuren heb ik ook kritisch gekeken naar mijn eigen vaardigheden m.b.t. deze werkwijze. Ik heb met ze mee geoefend en ik vond dat zeer inspirerend. Ze zijn zeer betrokken en hun taalgebruik is ‘polite’. Daarnaast weet ik dat mijn motoriek en zithouding niet een ‘award’ verdiend, terwijl Kenianen juist zeer bewegelijk en motorisch sterk zijn. Dus door hier steeds goed op te letten kan ik een gesprekspartner nog meer betrekken bij het gesprek. (in plaats van mijn onderuitgezakte houding) Het is een feest om samen met de Kenianen te leren!

Op zondag heb ik samen met mijn Sarkon-maatje Dennis Ulunda bezocht. Samen zijn we in een tuk-tuk naar de lokale markt gegaan. We waren onder de indruk van de geuren, de producten op de markt en de swingende klanken die uit de kerken kwamen waar we onderweg langs liepen. We hebben een hapje van een stuk vlees van een koeienkop die ze aan het uitbenen waren toch maar afgeslagen.

’s Middags hebben we genoten van de muziek en de gezelligheid bij een strandcafe die vooral door de Kenianen wordt bezocht. We hebben daar ook genoten van een heerlijk Keniaans biertje genaamd Tusker...